Tip van Campingnavigator
Onze roadtrip door de Dolomieten
Onlangs zijn wij op reis geweest naar de Dolomieten, in het noorden van Italië. Of eigenlijk was het een roadtrip door de regio’s Zuid-Tirol en Trentino waar de Dolomieten-bergketens zich uitstrekken. En omdat het zo dicht bij de grens met Oostenrijk ligt, vind je hier de perfecte mix van berg(winter)sport en de Italiaanse keuken. En ja, de uitzichten onderweg zijn werkelijk waar: p-r-a-c-h-t-i-g!
Yes! Na weken van voorbereiding was het dan eindelijk zover; we gingen op persreis naar Noord-Italië. Ben sinds de trip naar Zwitserland tot de conclusie gekomen dat ik een bergmeid ben. Ik vind het er heerlijk tussen de bergen. Lekker wandelen, genieten van het uitzicht en ondertussen jezelf verwonderen hoe hoog die bergen wel niet zijn.
We vertrokken ’s morgens in alle vroegte vanaf Schiphol naar Venetië. Het was vanaf hier nog zo’n drie uur rijden naar onze eerste overnachtingsstop: Camping Vidor. Onderweg stopten we nog even om wat proviand in te slaan, en uiteraard een koffietje. Want ja, dat kunnen de Italianen als de beste!
Met nog een klein uur te gaan stopten we bij een kneuterig bergdorpje voor de lunch. En om even de benen te strekken. Het uitzicht was hier al wáánzinnig. Je voelde hier al de unieke mix tussen Oostenrijk en Italië. Terwijl we genoten van ons broodje schuifelden de inwoners van het dorp aan ons voorbij. Later zagen we pas dat op de gevel van het cafeetje waar we zaten, dat er A4’tjes hingen met daarop het laatste nieuws uit het dorp en van de inwoners. Zo was iedereen gelijk op de hoogte. Een soort dorpskrantje, maar dan anders.
Vanaf hier was het niet heel ver meer naar Camping Vidor. De aantallen kilometers vielen dan wel mee, maar we hadden de route met kronkelende bergweggetjes en haarspeldbochten. En ook flinke hoogteverschillen. Dus het was hard werken, maar eenmaal aangekomen op de camping waren we dat al weer vergeten. Wát een prachtplek! Je kampeert hier letterlijk tussen de bergen. Wij verbleven twee nachten in een comfortabele accommodatie die wat hoger lag, dus ons panorama was gevuld met bergen en bossen. Iedere munuut veranderde het uitzicht dankzij de zon en de wolken. We hadden eigenlijk geen tv of andere schermen nodig, dit was volop genieten.
De accommodatie deed denken aan een houten berghut, het rook er ook haast als een Finse sauna. Heel comfortabel met twee aparte slaapkamers, twee badkamers, een ruime living en uitgebreide keuken. In de woonkeuken en de slaapkamers hing een TV (mét chromecast), dus we hebben ’s avonds nog een aflevering van onze favoriete serie gekeken.
Verder is Camping Vidor een prachtige plek om de omgeving te verkennen. Het bos ligt op loopafstand, en ook is het een topplek om met de fiets of mountainbike te verkennen. De camping zelf heeft alles in huis voor een comfortabel verblijf. Van een ontspannen wellness tot een fijn zwembad en het restaurant is ook écht een aanrader. Je hebt hier de keuze uit halfpension -dan heb je ontbijt en diner inbegrepen- of gewoon lekker a-la-carte.
Dag 2 - Op pad naar Seiser Alm Na een prima nacht en heerlijk ontbijt vertrokken we al vroeg richting Camping Seiser Alm. Een terrassencamping aan de voet van het Schlern-geberte dat onderdeel is van de Dolomieten. Hoewel de weersvoorspelling niet heel goed was, scheen het zonnetje al lekker op de bergen rondom ons. Onderweg kwamen we de mooiste berg- en rotsformaties tegen én knalblauwe meren. In een splitsecond besloten we om een tussenstopje in te lassen bij het meer. Het bleek het Lago di Carezza te zijn. En dat is vanaf diezelfde parkeerplaats binnen enkele minuten te bereiken. Ik heb werkelijk waar nog nooit zo’n blauw-turquoise meer gezien. Omringt door heel veel groen en de Dolomieten als achtergrond. We maakten van de nood een deugt en trakteerden onszelf op een lekkere cappuccino voor we onze weg vervolgden.
Op naar Camping Seiser Alm, een prachtige camping in het groen. De kampeerplaatsen liggen verspreid over terrassen. Het vele groen tussendoor biedt wat privacy en beschutting. De faciliteiten op de camping zijn tiptop in orde en aan alles is gedacht. Het uitzicht dat je hebt vanaf het tentenveld is waanzinnig. We hadden in de voorbereiding op deze reis al gezien dat er relatief in de buurt van de camping een gondel naar de top van de berg ging. Dus hup, weer in de auto en door! De gondel en lift naar boven duurde even, maar het uitzicht als je eenmaal boven bent.. niet normaal! Eigenlijk niet te beschrijven, zo indrukwekkend en prachtig. Het was tijd voor een wandeling, en dat op 2.410 meter hoogte. Het uitzicht veranderde met de minuut en op een gegeven moment liepen we zelfs in de wolken. Na de lunch met dit prachtige panorama, wandelden we naar een uitkijkpunt niet ver bij de gondel vandaan. Dat was een flinke klim en steil omhoog. En juist omdat je op hoogte bent, kost het een stuk meer energie. Het uitzicht daarentegen was spectaculair, zo tussen de wolken door.
Eenmaal terug bij de auto begon het lichtjes te regenen en werden we getrakteerd op het mooiste decor uitzichten ooit. We konden de verleiding niet weerstaan, parkeerden de auto op een vellige plek en namen het uitzicht in ons op. En toen door naar de camping – het was inmiddels al flink gaan regenen. Terug op de camping doken we het zwembad en wellness in, om daarna lekker lui aan te schuiven in het restaurant. Wát een dag!
Dag 3 - Vertrek naar het Levicomeer Het was al vroeg dag vandaag. Nadat alles was ingepakt en ingeladen in de auto, nog even ontbijten en dan door naar Lago Levico Camping Village. Die camping ligt aan de uitlopers van de Dolomieten, wat weer een totaal andere sfeer en panorama heeft. We namen afscheid op Camping Vidor en vertrokken richting het zuiden. Onderweg nog een bezoek gebracht aan Camping Valle Verde. Een kleinschalige, lieflijke camping tussen twee grote bergketens in. Zoals de naam al doet vermoeden is het een groene vallei. De kampeerplaatsen liggen beschut in het groen. Camping Valle Verde is de perfecte uitvalsbasis om op pad te gaan. Wandelen, fietsen, de bergen in of naar een van de fijne dorpjes of steden. Ideaal!
Andiamo naar Levico! Maar eerst nog een stop bij Passo Rolle. Een meer waar je de weerspiegeling van de imposante bergen kunt zien. De wandeling was prachtig en we kwamen door zoveel verschillende soorten landschappen. Van bergachtig tot lieflijk en glooiend. Eenmaal bij het meer aangekomen, waren we toch een beetje teleurgsteld dat het eigenlijk niet zo heel bijzonder eruit zag. Dus we wandelden nog even verder en dat was de enige juiste beslissing. We zagen er koeien met bellen lekker grazen en het uitzicht.. dat was absurd mooi. Op de terugweg naar de parkeerplaats nog even geluncht bij het gasthaus dat voelde alsof je in Oostenrijk op wintersport was. Heerlijk kneuterig.
Op naar Levico! In tegenstelling tot de voorgaande campings is en voelt het hier een stuk meer Italiaans. Het was er ook een paar graden warmer. De bergen zijn er minder imposant en een stuk groener. De camping ligt direct aan het meer, en heeft een fijne mix van kampeerplaatsen en accommodaties. Het restaurant is een regelrechte hit, reserveren is aan te raden. Ook kun je de gerechten als take-away bestellen, wel zo relaxed op je eigen stekkie.
Dag 4 - Op avontuur in Levico De laatste volle dag in Levico. Al vroeg wakker; het zonnetje stond al fier te schijnen. We begonnen de dag met een rondje hardlopen en wandelen rond het meer. En dat was nog best wel een pittige tocht door het bos. Toen een cappuccino en cornetto gescoord. Het lijkt een croissant, maar in Italië heet dat toch écht een cornetto. Onderweg terug naar de accommodatie een wandeling over de camping gemaakt. Al een flink aantal campinggasten had z’n plekje aan de oever van het meer gevonden. Lekker een boek lezen, spelletje met de kinderen of het water op. Wij vertrokken naar het naastgelezen Meer van Caldonazzo. Het grotere broertje van het Levico-meer, en dus ook een stuk toeristischer. We waren het er al vrij snel over eens dat we ‘ons’ meer leuker en kneuteriger vonden.
We hadden één doel vandaag, en dat was wandelen naar het uitkijkpunt in het bos. Vanaf daar heb je uitzicht over het hele Levico-meer. Dus vol goede moed, in het zonnetje begonnen we aan de wandeling. Ik had de wandeling op Strava vastgelegd, en die gaf aan dat we 162 hoogtemeters hebben meegepakt. Het daadwerkelijke uitkijkpunt hebben we niet gezien en gevonden, maar ergens in de buurt hadden we wel een prachtig panorama over het meer. Op de terugweg bleek ook dat we ontzettend waren omgelopen. We hebben zó gelachen om onszelf in dat bos. De rest van de dag was relaxed, met een boek in de zon of ontspannen bij het zwembad. ’s Avonds scoorden we take-away en aten we lekker relaxed terwijl de zon achter de bergen zakte.
Dag 5 - Arriverderci Italia De laatste dag van onze roadtrip door de Dolomieten en Noord-Italië was aangebroken. We vertrokken al vroeg naar Treviso. Die stad wordt ook wel Mini-Venetië genoemd, is een stuk rustiger en beter te bereiken dan Venetië. Zeker als je met de auto bent. Daarnaast lag Treviso op de route naar de luchthaven, dus twee vliegen in één klap. Perfect als tussenstop om nog even door de stad te slenteren en cultuur te snuiven.
We hadden nog niet ontbeten dus schoven aan bij een tentje voor een overheerlijke brunch. Met koffie! Uiteraard, altijd goede koffie in Italië..
Treviso is een compacte en knusse stad met overal grachtjes en kleurrijke gebouwen. Naast de grotere winkelstraten vind je hier ook talloze straatjes met de leukste koffie- en lunchzaakjes. We dronken nog een drankje in een zaakje met een 'secret garden', een weelderige binnentuin. Superknus en gezellig! We vertrokken naar de luchthaven, leverden de huurauto weer in en na een vlotte vlucht stonden we weer op Nederlandse bodem.